En Büyük Askeri Güç Olan Uçak Gemileri’nin Özellikleri

Ama yapılan askeri ve stratejik içerikli yayınlara, yayımlanan doktora tezlerine ve Kongre’ye sunulan raporlara bakılırsa, ABD’lileri asıl endişelendiren gelişme, Çin’in yeni füzesi gibi görünüyor: Karadan fırlatılan ilk ve tek gemi-avcısı balistik füzesi DF-21.

Balistik füzeler atmosferin dışına çıkarak bir kıtadan diğerine nükleer silah taşımak üzere tasarlanmıştır ve adları genelde 3. Dünya Savaşı ve Kıyamet Senaryosu gibi kavramlarla birlikte anılır. Muazzam hızlarından dolayı manevra kabiliyetleri düşüktür ve hedefi çok hassas olarak tutturamazlar. Bu yüzden konvansiyonel patlayıcılarla ve/veya hareketli hedeflere karşı kullanılmazlar.

DF-21 bu konuda bir istisna. Neyse ki başlığı nükleer değil. Menzili 1500-2500 km, taşıdığı patlayıcı 600 kg, hızı 5 Mach (ses hızının 5 katı) olarak tahmin edilen bu füze, kendi radarıyla hedefe kilitlenip tek vuruşta gemiyi batırabilecek güçte. Uçak gemisinin füze savunma sistemleri devreye girse bile bu büyüklükte ve hızda bir balistik füzeyi durdurabilecekleri şüphelidir. Sonuçta anti-füze füzelerinin sayısı da sınırlıdır.

Geminin milyar dolarla, füzenin ise milyon dolarla ölçülen maliyeti, Çin’in bir gemiyi batırmak için sadece biri işe yarayacak 1000 füze atmasını bile ekonomik hale getirmektedir. Zaten Çin’in istediği, gemiyi batırmaktan ziyade hatırı sayılır bir batırma ihtimali olduğuna ABD’yi ikna etmektir. Bu durumda uçak gemileri Doğu Asya kıyılarına 1500-2000 km’den fazla yaklaşamayacak ve dolayısıyla uçakları o bölgede görev yapamayacaktır.

Ama bu yöntemin çalışması için çok yetenekli bir füze tek başına yeterli değil. Önce uçak gemisini bulmak, sonra takip etmek ve füzeyi geminin rota değişiklikleri hakkında anlık olarak bilgilendirmek gerekli. Bunun için de ufuk ötesini gören radarlar, Pasifik’in her noktasını tarayacak uydular, uçak gemisinin hiddetinden uzak duracak ama yine de onu görebilecek insanlı-insansız hava araçları ve bütün bunları birbirine bağlarken düşmanın müdahalesinden koruyacak çok sağlam bir elektronik iletişim sistemi gerekli. Örneğin bir çok küçük savaş gemisinin uçak gemisini taklit edecek radar ve telsiz sinyalleri yayımlaması bilinen bir aldatma yöntemi.

Belki de en iyi izleme şekli, kendi halinde (gibi görünen) bir balıkçı gemisidir. Uçak gemisi onu kolayca batırabilir elbette, ama istihbarat amacıyla kullanıldığından yüzde yüz emin değilse bu konuda çok gönülsüz davranacaktır, hele de henüz savaş çıkmamışsa ve DF-21’in fırlatılması başlama gongu olacaksa.

İşin bir de politik boyutu var. Pasifik’te ABD ile Çin’i karşı karşıya getiren bir savaş çıktı diyelim (Bunun pek çok sebebi olabilir ama en muhtemeli Çin’in kendi toprağı olarak kabul ettiği Tayvan gibi görünüyor). Bir uçak gemisini batırmak, aynen Japonların yaptığı Pearl Harbor baskınında olduğu gibi, ABD’yi ne pahasına olursa olsun sonuna kadar savaşma konusunda kesin kararlı hale getirebilir. Belki de o noktadan sonra artık sorunun görüşmeler yoluyla çözülmesi imkânsız olacaktır.

Ama Çinliler bu konuya çok fazla kafa yormuş. Doktrinleri aşamalı bir gerilim artışı öngörüyor: İlk önce okyanusta gemiye yakın bir noktaya doğru fırlatabilirler füzelerini. Bu çok açık ve net bir “geri dönün, istersek sizi vurabiliriz” mesajı verecektir. Aynı mesaj “denediler ama vuramadılar” gibi yorumlanırsa sonuç felaket olur. Bir başka yanlış anlaşılma tehlikesi ise, nükleer başlıklı ve Amerika kıtasını hedefleyen bir saldırı zannedilmesi. Bu balistik füzenin 1500 km’yi kat ettiği 15 dakika son derece kritik.

Ardından füzeyi patlayıcıyla değil yangın bombalarıyla donatıp “yumuşak ölüm” tabir edilen bir saldırıyı deneyebilirler. Güvertede çıkacak yangın, uçaklara ve elektronik sistemlere büyük zarar verip gemiyi muhtemelen savaş dışı bırakacaktır ve bunu yaparken çok az sayıda can kaybına yol açacaktır.

Bu plandaki şeytani ayrıntı ise şu: Belki de ilk füzeyi attıklarında geminin yerini yaklaşık olarak biliyorlardı. Ama sonrasında, uçak gemisi füze savunma sisteminin radarlarını devreye soktu ve böylece kesin yerini belli etti!

Umalım ki bu satranç maçı karargâhlardaki savaş oyunlardan çıkıp gerçek hayatta hiç yaşanmasın, biz de kimin hamlelerinin daha zekice planlandığını hiç bilemeyelim.